وطن یعنی کتیبه در دل سنگ/تمدن.دین.هنر.تاریخ.فرهنگ/وطن یعنی همه نیک و بهنجار/چه پندار چه گفتار و چه کردار/به رسم آریایی ها و شیران/به نام نامی مردان ایران/به رسم کوروش آن سردارپیروز/دوصد فرخنده بادا نوروز

خدای یونان      ۱- زئوس Zeus زئوس رئیس خدایان یونان، خدای آسمان و رعد و برق، کسی که دیگر خدایان از نسل او بودند. وی بخاطر رفتارهایی که با فرزندان و همسران خود داشته است نزد زنان بدنام است. در آثار هنری زئوس را به عنوان یک مرد ریشو و پیر به تصویر کشیده اند. ۲- هرا Hera هرا ملکه خدایان و الهه ازدواج، همسر و خواهر زئوس بود! در اساطیر وی را زیباترین خدایان نامیده اند حتی زیباتر از افرودیت. ۳- افرودیت Aphrodite الهه عشق و زیبایی. کبوتر، پرنده، سیب، زنبور عسل، قو نمادهای وی هستند. افرودیت بخاطر تمایلات شهوانی زیاد بخصوص به برادرش آرس، در اساطیر یونان شناخته شده است. کما اینکه نام یکی از داروهای مقوی جنسی از نام وی گرفته شده است (aphrodisiac). 4- پوسایدون Poseidon پوسایدون خدای دریا، زلزله و اسب است. نیزه سه شاخه و گاو نر نمادهای وی می باشند. ۵- هرمس Hermes هرمس خدای بازرگانی و تجارت، دزدی، سخنوری است. سمبل وی نیز عصای چاووش (عصایی با دو مار دور آن) است. همگان وی را با صندل های بالدار که به وی قدرت پرواز می داد می شناسند. ۶- آپولو Apollo آپولو، جوانترین فرزند زئوس و برادر دوقلوی آرتمیس بود. او خدای آفتاب و زیبایی، شعر و موسیقی، نور است.   ۷- دیونیسوس Dionysus دیونیسوس به عنوان رب النوع شراب و باده شناخته می شود. ۸- آرتمیس Artemis آرتمیس الهه ماه و شکار (تیراندازی) و بکارت است. او را به عنوان یک زن تا ابد جوان و زیبا که حافظ محیط وحش و زندگی طبیعی در مقابل زندگی شهری است می شناسند. ۹- Hephaestus وی را خدای آتش و فلز کاری می دانند. Hephaestus فرزند زدوس و هرا (Hera) بود که فلج بدنیا آمد. پدر و مادر او را طرد کردند و از کوه المپ (محل زندگی خدایان) بیرون راندند. بعدها زمانی که وی به اقتداری رسید و توانست مرتبه خدایی خود را باز ستاند به کوه المپ برگشت. ۱۰- دیمیتر Demeter دیمیتر الهه کشاورزی، حاصلخیزی و باروری زمین همچنین زندگی پس از مرگ است. یونیان باستان عطسه را به دیمیتر نسبت می دهند. همانند ایرانیان آنها نیز این باور خرافی را دارند که اگر در حین انجام کاری عطسه کردید، بهتر است دست از آن کار بکشید یا به عبارتی “صبر آمد” با این تفاوت که آنها اعتقاد دارند این جمله از طرف خداوند دیمیتر وحی می شود. ۱۱- آرس Ares آرس در میان خدایان به خدای دیوانه شهرت دارد. وی را خدای وحشیگری در جنگ می نامند. او اغلب با نیزه و زره و عقاب و یا جغد به تصویر کشیده میشود. ۱۲- آتنا Athena آتنا یکی از محبوب ترین خدایان یونان بود. او را الهه عقل، عدالت و زیبایی می نامند. وی فرزند همسر اول زئوس بود.

به چه مانند کنم موی پريشان ترا؟
به دل تيره شب؟
به يکی هاله دود؟
يا به يک ابر سياه
که پريشان شده و ريخته بر چهره ماه
به نوازشگر جان؟
يا بدان شعله شمعی که بلرزد زنسيم؟

به چه مانند کنم حالت چشمان ترا؟
به يک نغمه جادويی از پنجه گرم
به يکی اختر رخشنده بدامان سپهر؟
يا به الماس سياهی که بشويندش در جام شراب؟
به غزلهای نوازشگر حافظ در شب؟
يا به سرمستی طغيانگر دوران شباب؟

به چه مانند کنم سرخی لبهای ترا؟
به يکی لاله شاداب که نبشته به کوه؟
به شرابی که نمايان بود از جام بلور؟
به صفای گل سرخی که بخندد در باغ؟
به شقايق که بود جلوه گر بزم چمن؟
يا به ياقوت درخشانی در نور چراغ؟

مرمر صاف تنت را به چه مانند کنم؟
به بلوری سيراب؟
به يکی ابر سپيد؟
يا به يک مخمل خوشرنگ نوازشگر گرم
يا به سيمای گل انداخته از دولت شرم؟
به پرندی که کند جلوه گرمی در مهتاب؟
به گل ياس که پاشيده بر آن پرتو ماه؟
يا به قويی که رود نرم و سبک در آب؟

به چه مانند کنم جلوه پستان ترا؟
به يکی گوی بلور
که بود بر سر آن دانه لعل؟
یا به یک تنگ بلورین که بود پر ز شراب؟
به یکی شیشه عطر
که دهد بوی بهشت؟
یا به لیموی پر از شهد که لرزد در آب؟

به چه مانند کنم خلوت آغوش ترا؟
به یکی بستر گل؟
به پرستشگه عشق؟
یا به خلوتگه جانها که غم از یاد برد؟
به نفسهای بهار؟
یا به یک خرمن یاس
که شمیم خوش آنرا همه جا باد برد؟

به چه مانند کنم ؟ من ندانم!
به نگاهی تو بگو
به چه مانند کنم

عشق يعني يك سلام و يك درود

عشق يعني درد و محنت در درون

عشق يعني يك تبلور يك سرود

عشق يعني قطره و دريا شدن

عشق يعني يك شقايق غرق خون

عشق يعني زاهد اما بت پرست

عشق يعني همچو من شيدا شدن

عشق يعني همچو يوسف قعر چاه

عشق يعني بيستون كندن بدست

توبه ها را بشکنیم

ميخانه ها را وا کنيد ای باده خواران پیمانه را احيا کنيد ای می 

گساران

باده در ساغر کنيد خرقه از تن بر کنيد توبه ای ديگر کنيد توبه

ها را بشکنيد آمد بهاران 

یادی از آیین مستانی کنید

تا سحر پیمانه گردانی کنید روز و شب معشوقه بازیهای

عرفانی کنید

مست پنهانی کنید

همچون خماران توبه ها را بشکنيد آمد بهاران 2 عاشقان غوغا

کنید بر دل شیدا کنید

یک نفس گر می توان ساغر زدن

پس چرا اندیشه ی فردا کنیم غصه از سر وا کنیم پیمانه را احیا

کنیم

ای بی قراران

 توبه ها را بشکنيم آمد بهاران

ميخانه ها را وا کنيد ای باده خواران پیمانه را احيا کنيد ای

مل گساران

 باده در ساغر کنيد خرقه از تن بر کنيد

توبه ای ديگر کنيد

توبه ها را بشکنيد آمد بهاران

ملاقات با دوزخیان

آندم که مرا می زده در خاک سپارید

زیر کفنم خمره ای از باده گذارید

تا در سفر دوزخ ازین باده بنوشم

بر خاک من از سایه ی انگور بکارید

آن لحظه که با دوزخیان کنم

ملاقات یک خمره شراب ارغوان برم

به سوغات هرقدرکه درخاک ننوشیدم

ازین باده ی صافی بنشینم

و با دوزخیان کنم

تلافی جزساغرو میخانه و ساقی نشناسم

بر پایه ی پیمانه و شادیست

اساسم گر همچو همای

از عطش عشق بسوزم

از آتش دوزخ نهراسم نهراسم

همای

هرگز نخواب کورش

 دارا جهان ندارد،
سارا زبان ندارد 
بابا ستاره ای درهفت آسمان ندارد 

 کارون ز چشمه خشکید، البرز لب فرو بست حتي دل دماوند، آتش فشان ندارد  

 دیو سیاه دربند، آسان رهید و بگریخت  رستم در این هیاهو، گرز گران ندارد  

 روز وداع خورشید، زاینده رود خشکید  زیرا دل سپاهان، نقش جهان ندارد  

 بر نام پارس دریا، نامی دگر نهادند   گویی که آرش ما، تیر و کمان ندارد

 دریای مازنی ها، بر کام دیگران شد      نادر ز خاک برخیز، میهن جوان ندارد    

 دارا !

 کجای کاری، دزدان سرزمینت 
بر بیستون نویسند، دارا جهان ندارد

  آییم به دادخواهی، فریادمان بلند است  اما چه سود، اینجا نوشیروان ندارد

  سرخ و سپید و سبز است این بیرق کیانی  اما صد آه و افسوس، شیر ژیان ندارد
 کوآن حکیم توسی، شهنامه ای سراید   شاید که شاعر ما دیگر بیان ندارد

  هرگز نخواب کوروش، ای مهرآریایی   بی نام تو، وطن نیز     نام و نشان ندارد

شعری از فرزند زمین

سورنا آرام